Foodblog: diner bij Barlucca Breda
Zin om je te wanen in Italië met lekker eten, goede wijnen en even te ontsnappen uit je drukke (werk)week? Of wil je jouw date verassen met een goed restaurant in informele sfeer? Met het gezin op zoek naar quality time, maar niet de hoofdprijs willen betalen? Barlucca is een veelzijdig, laagdrempelig, Italiaans restaurant waar veel mogelijk is en meer op het menu staat dan alleen pasta en pizza. En, laten ze nu net een nieuwe kaart hebben!
Ik arriveer eerder dan mijn moeder bij Barlucca en er wordt vriendelijk gevraagd of ik iets wil drinken. Ik heb eigenlijk behoefte om al lekker te gaan zitten en ik word doorverwezen naar een gezellig tafeltje aan het raam met twee kuipjes (stoelen) waar ik in ga zitten. Moeders komt binnen en ook zij is blij als ze lekker met haar bips in de kuipjes zit. Time to chill! En de ober voelt goed aan dat we eerst even onze dorst willen lessen met een flesje bruiswater.
Waar Barlucca onder andere om bekend staat is de heerlijke olijfolie die geserveerd wordt met brood waar je lekker mee kunt soppen. De ober komt aan met de fles troebele, mooie, geelgroene olijfolie en schenkt dit aan tafel netjes op een klein bordje. Mmm, jummie! Met een stukje brood uit de gezellige papieren zak dopen we in de olie. Dit smaakt naar meer!
We beginnen met wat anti pasti dat we delen. Dat is het fijne aan Barlucca, je kunt alle gerechtjes delen met elkaar. Het Focaccia brood met zeezout, olijfolie en rozemarijn is echt Italiaans en we zitten lekker te plukken en te dopen in de olie.
Ook gaan we voor de Burrata met artisjok, gegrilde tomaatjes, gegrilde courgette, tapenade van geroosterde aubergine, afgemaakt met een takje verse basilicum. Je kent wel die mozzarella van de Albert Heijn, zo’n stuk chemische kaas dat moeilijk in beweging is te krijgen? Nou, dit is toch wel even van een ander niveau! Burrata is gemaakt van mozzarella en de binnenkant is een combinatie van mozzarella en room, waardoor de kaas een zeer romige en zachte smaak krijgt. Geloof me, er was niet meer voor nodig dan het zachte bolletje samen met de gegrilde groenten op mijn tong te laten smelten...
Moeders en ik kletsen wat af en ondertussen beginnen we zin in wijn te krijgen. Samen met de twee voorgerechten wordt ons een bijzondere witte wijn aangereikt. Het is een combinatie van Riesling & Sauvignon. Juist, die hoor je niet vaak. Over bijzonder gesproken, deze wijn is bijzonder lekker! Een perfecte frisse taste om je smaakpapillen te neutraliseren van de smaaksensaties in de voorgerechten: carpaccio van zwaardvis en kalfstartaar.
Nu noem ik alleen de hoofdingrediënten, want Barlucca heeft oog én gevoel voor detail. De dungesneden zwaardvis is bestrijkt met bergamot vinaigrette en salsa verde. Er zitten heerlijke zoetzure appelkappertjes op wat zorgt voor een mooie balans van verschillende smaken. Ik proef eerst terwijl mijn moeder zit te genieten van de prachtig opgemaakte kalfstartaar met tonijn-ansjovis mayonaise en een krokantje van Coppa di Parma. Ik ben normaal gesproken niet zo fan van tartaar. Halverwege het gerecht wil moeders graag proeven van de zwaardvis. Ik zou dit voorgerecht het liefste helemaal zelf opeten, maar laat ik nou toch ook best sociaal zijn. Wauw, deze kalfstartaar is meer dan een hapje rauw vlees! Ik durf allereerst amper het mooi opgezette torentje verder te terroriseren, maar helaas. Het is smaakvol en heeft door de Coppa di Parma een lekkere bite. Deze gaat op! Wanneer mijn moeder een hapje neemt van de overgebleven zwaardvis begint ze te glunderen: “Heel verassend! Heel anders dan andere soorten carpaccio. Een eigen, stevige smaak. Heel erg lekker zeg.” Dit kwam er zo gemeend uit, dat ga ik quoten bedacht ik me! Bij deze mam ☺.
Het muziekje op de achtergrond, de relaxte sfeer en de lekkere wijn maakt dat we gezellig en ontspannen zitten te eten. En... tijd voor een nieuwe wijn! Dit keer heeft de bediening het advies voor een Montepulciano. Zacht, typisch Italiaans en past perfect bij het hoofdgerecht Oricchette, of in het Nederlands: lamsragout met tomaat en parmezaanse kaas. Dit gerecht krijgen we in een kleinere portie, want we blijven vrouwen natuurlijk. Het is overigens mogelijk om meerdere gerechten in kleinere porties te bestellen. Fijn voor als je kids bij je hebt of als je net zoals ons aan de strakke summerbody denkt.
Niet alleen de Oricchette is voor ons klaargemaakt, maar ook een visgerecht. Gegrilde Yellow Fin Tonijn met antiboise, olijf, pijnboompitjes en trostomaat. Het ziet er erg kleurrijk uit, de tonijn is stevig en met fijne smaken gegrild. Als ik mijn moeder moet geloven: “Oh Kiki, je weet dat ik heel erg van tonijn houd. Als je daar ook van houd is dit een heel puur gerecht! En naar mijn mening gaat er niks boven puur.” Dat moet ik proeven. Hmm, wederom een mooi gerecht! Samen met de sidedishes (krieltjes en gemengde salade) is de Yellow Fin Tonijn ook prima te combineren met de Montepulciano. Al zou ik de volgende keer bij dit gerecht ook een witte wijn willen proberen op advies van de bediening. Ik merk dat ze weten waar ze over praten en daarbij, de keuze is reuze qua wijnen bij Barlucca!
Omdat ik al iets te veel had gesnoept van de Oricchette laat ik mijn moeder de tonijn finishen. En tevreden kijken we elkaar aan als we de laatste hap in ons mond steken. Zijn we klaar voor het ijstaartje en de Pana Cotta? Nou, eventjes de vorige gangen laten zakken. En zonder dat aan te geven heeft de keuken dat prima door. We hebben de tijd om fijne gesprekken te voeren en te genieten aan het raam van de zonsondergang. Het is inmiddels bijna zomer, dus de temperatuur is nog heerlijk! Het is overigens ook mogelijk om buiten te eten bij Barlucca. Er zijn een beperkt aantal tafeltjes, dus ik zou dit wel tijdig aangeven bij mooi weer.
De Pana Cotta wordt geserveerd in een bol glas met daarop een laagje zoet, aardbeien en een takje waterkers. Het ijstaartje bestaat uit een torentje van yoghurt-kersen ijs, een bolletje vanille ijs en fruit on the side. Ik kan van de Pana Cotta zeggen dat je echt door wil eten als je eenmaal een hapje hebt genomen. Het hele glas moet en zal op gaan, ongeacht dat het een best machtig dessert is. In tegenstelling tot het ijstaartje wat vrij luchtig is, niet te zoet en verfrissend. Weetje, eigenlijk is een combinatie van beide gewoon het beste. Dus halverwege besluiten we wederom te ruilen van bordje.
De koffie en thee ronde hebben we overgeslagen. We zijn heerlijk verwend met kwalitatief goed eten, voor een acceptabele prijs en hebben mogen proeven van heerlijke wijnen. “We willen meer service bieden dan bij een doorsnee Italiaan. Naast een hapje eten aan tafel is het ook mogelijk om aan de bar te zitten en bijvoorbeeld wat anti pasti te delen. Ook hebben we een 3 gangen markt menu voor 30 euro. Dit menu wisselt regelmatig en bestaat uit seizoensgebonden gerechten. Het menu is terug te vinden op de krijtborden binnen.“ Aldus David Da Silva, een van de eigenaren. Bedankt David en Robin! We gaan met een voldaan gevoel naar huis.
