Foodblog: De Dillenburg
Donderdagavond, een tijd geleden... Maar we mogen weer! Vanavond staat een diner op het programma bij restaurant De Dillenburg. Dit nieuwe restaurant is sinds 26 juni geopend in hartje Ginneken. Wat direct opvalt bij binnenkomst is de prachtige locatie met grote binnentuin. Klassiek pand, Frans sfeertje, mede door de mooie aankleding en overkapping in de tuin doet het ons spontaan aan de perfecte trouwlocatie denken.
Na een enthousiast welkom van het professionele team schuiven wij aan bij een tafel aan het raam. Er is ruime keuze uit mooie wijnen, mousserende drankjes en cocktails. Wij beginnen de avond met een caipiroska bestaande uit wodka, rietsuiker, limoen en geschaafd ijs en een voor ons nieuw verrassend lekkere combinatie: de gin sour starmaker. Deze bevat gin, citroen, grapefruit, suiker en een laagje eiwit.
De eigenaresse legt ons persoonlijk, bij het overhandigen van de kaart, het concept uit. De Dillenburg heeft geen standaard menukaart, maar een concept waarbij je meerdere losse gerechtjes kunt bestellen. Het is niet zoals een tapasrestaurant waar je alles tegelijk besteld, maar de gerechtjes worden geserveerd in gangen. Ze hebben een Frans internationaal georiënteerde keuken waar vis, schaal- en schelpdieren de boventoon voeren. Daarnaast is ook aan de vleesliefhebber en vegetariër gedacht, waardoor er voor ieder wat wils is.
Wij starten de eerste gang met de specialiteit van de Dillenburg: bouchot mosselen, Argentijnse gamba’s en oesters à la Grecque. Als frisse toevoeging bestellen wij ook de gazpacho. Als twee van oorsprong Zeeuwse meisjes proeven wij eerst de bouchot mosselen. Na zelf jaren in een Zeeuws mosselrestaurant te hebben gewerkt, laten wij ons deze avond verrassen door een nieuwe smaakcombinatie. En! Het is echt heerlijk. De kok vertelt ons dat de mosselen zijn klaargemaakt op basis van een Tom kha kai soep. Ze zijn gegaard en daarna nog even gebakken in een saus van kerrie, citroengras, gember en kokosroom. De Argentijnse gamba’s zijn hier echt gamba’s (geen scampi’s) en goed op smaak gebracht met knoflook, gember en een subtiel aanwezige gerookte paprikasmaak.
Eerlijkheid gebied ons te zeggen dat wij beiden geen groot ‘oester fan’ zijn, maar in een restaurant waar schaal- en schelpdieren de boventoon voeren willen wij dit uiteraard proberen. Deze Fine de Claire oesters zijn klaargemaakt met tomaat, sjalot, limoen, feta en een vleugje tabasco, waarna ze kort verwarmd zijn in de oven en een beetje geflambeerd zijn voor een gerookt smaakje. Dit is voor het eerst dat wij oesters gegeten hebben die volledig in de smaak vallen, voor herhaling vatbaar! De frisse gazpacho is een koude gekruide tomatensoep op smaak gebracht met wijnazijn, een gel van komkommer, knoflookolie, croutons en een vleugje Spaanse peper.
Wat mooi is aan de gerechten uit deze gang zijn de pure smaken. Schaal- en schelpdieren zijn zo smaakvol van zichzelf, wat benadrukt wordt in de manier van serveren, mooi in alle eenvoud. Het geeft ons een echt vakantiegevoel. De Dillenburg is rustig gelegen met een warme uitstraling en originele menukaart. Ze hebben een open keuken en hebben, mega fijn, zelfs aan de akoestiek gedacht. Chef Henk Snijders gebruikt niet alleen mooie pure producten zoals schaal- en schepdieren, maar kan bij de koude/warme gerechtjes ook zijn creativiteit kwijt in de manier van presenteren. Bij de tweede ronde krijgen wij dan ook kleine kunstwerkjes gepresenteerd met een bijpassende wijn. Een Viognier van Baron Philippe de Rothschild. De smaak is fris, fruitig en vol met aroma’s van abrikoos.
Tijdens deze tweede ronde hebben wij gekozen voor de tonijn, die wordt geserveerd met een combinatie van wasabi mayonaise, miso dressing, daikon, wonton en sesam. Heerlijk vers, hij smelt in je mond. Daarnaast is de keuze ook gevallen op de ceviche dorade, als een soort taartje geserveerd met kaffir limoen, tomaat, avocado, ingelegde sjalot, basilicum, inktvis mayonaise en gepofte quinoa. De melanzane alla parmigiana is een soort mini lasagne van laagjes aubergine, tomaat, mozzarella, basilicum en pesto, gegratineerd met een knapperig laagje Parmezaanse kaas. Een vegetarische aanrader.
Als afsluiter van deze gang krijgen wij het langzaam gegaarde buikspek geserveerd met hoisin, kuning rijst, paksoi, sperzieboontjes, gebrande wortel, shiitake en de flat iron steak. Het buikspek is gedurende 18 uur gegaard op 67,5 graden. De flat iron steak is klaargemaakt op de Kamado barbecue en heerlijk mals. Deze wordt geserveerd met Café de Paris saus en geroosterde groenten.
De smaakpapillen worden nog meer geprikkeld door twee mooie desserts. Allereerst een hangop met aardbei en rabarber. Een combinatie van zoet en fris met basilicumsiroop, aardbeienijs en een kletskopje. En wat een plaatje is de halve chocoladebol gevuld met banketbakkersroom, chocomousse en mango en cremeux met een puree van rood fruit. Gecombineerd met de Floralis Moscatel Oro, een bloemige aromatische dessertwijn. En omdat we het niet konden laten als laatste onze ‘all time favorite’, de scroppino met wodka, prosecco en citroensorbet.
We sluiten de avond af met een cappuccino en koffie met bijpassende friandises. Wat een heerlijke avond. Wij vinden de kleine gerechten in gangen geserveerd perfect. Je kan veel proeven en delen en het is een gezellige manier van tafelen. Wat hebben we dit gemist, zeker voor herhaling vatbaar!
